برخی تصور می کنند، “برزخ” عالَمی است که بعد از این واقع است. گویا نمی دانند که همین عالَمی که در آن واقع شده اند خود برزخی از برزخ های بیشمار است. اینجا برزخی است میان نور و تاریکی. میان زندگی و مردگی. مگر نمی بینی که گاه به فرمانِ روح تن می دهی و گاه به خواسته ی جسم. تو در میانه ای. در بین عقلِ محض و شهوتِ محض. تا کدامین فایق آیند زین نبرد!
مسعود ریاعی