“محسن” به معنای نیکوکار هست اما هر نیکوکاری را نگویند. “محسن”، کسی است که به آنکه جفایش کرده، نیکی می کند. “محسن” از زیباترین اسماء الهی است و بارزترین معنای کاربردی اش را در سوره یوسف(ع) می توانی بیابی. آنگاه که یوسف گفت: “قَد اَحسَنَ بِی اِذ اَخرَجَنِی مِنَ السِّجنِ” (به من نیکویی نمود آنگاه که مرا از زندان خلاص کرد!). چرا؟! زیرا یوسف در زندان به ربّ دیگری توجه کرده بود! و از او استمداد طلبیده بود! “وَ اذکُرنِی عِندَ رَبِّکَ” (مرا نزد ربّ ات یاد کن!) و این جفایی بود که به ربّ خویش روا داشت! با این وجود ربّ اش به او احسان نمود، جواب بدی اش را به نیکویی داد و او را از زندان خارج کرد. چه او “محسن” است.
مسعود ریاعی