این عدم انرژی، این سستی، این بی حالی و کرختی که در بسیاری مشاهده می شود، یکی از عوامل عمده اش عدم ارتباط با زمین است. زمین، مادرتان است. منبع انرژی ناب است. بگذارید پاهایتان در مواقعی زمین را لمس کند. لااقل آن زمان که به طبیعت می روید، آن کفشهای پلاستیکی و آن جورابهای نایلونی را در آورید و پاهایتان را بر روی خاک بگذارید. لحظاتی پا برهنه راه روید. بگذارید تا انرژی زمین از کف پاهایتان وارد شده در وجودتان دَوَران یابد. انقدر خانه هایتان را مملو از گستردنی های مصنوعی و اشیاء پلاستیکی و تصنعی نکنید. لااقل قسمت هایی از آن را خالی از فرشهای ماشینی و موکت های پلاستیکی کنید. شما ارتباط با زمین را عملاً از دست داده اید! و این میتواند ریشه ی بی حالی و کرختی شما باشد. برخی حتی در خانه هایشان با دمپایی های پلاستیکی راه می روند و هرگز پاهایشان سنگ و خاک زمین را درک نمی کند! می گوید پایم خراب می شود، خبر ندارد که با عدم تماس با زمین، کل وجودش را خراب می کند! با زمین آشتی کنید، شما از خاک اید، ارتباط با آن را از دست مدهید. پیامبر (ص) فرمود: “با خاک زمین تماس داشته باشید که زمین مادرتان است!”
مسعود ریاعی