بر روی هر چیز که مراقبه ای اصیل و مستمر داشته باشی، تبدیل به آن چیز می شوی، با آن واحد می گردی، آگاهی تان یکی می شود. سالکانی که به چنین توانایی دست می یابند، به واقع به نوعی تبدیل و تبدّل در هستی، و تسخیر دست یافته اند. که البته گاه مفید و گاه نامفید است. پس لزومی ندارد که آدمی بر روی چیزهای پست و دنیوی مراقبه کند. چه این، بیش از آنکه نفع داشته باشد، مضر است. بهترین موضوعات برای مراقبه، خِرَد، عشق و آزادی و مصادیق آنهاست. روح های بزرگ، تجلیات این مقولات ارزشمندند.
مسعود ریاعی
