امام رضا(ع):
“اِنَّ لِلقُلُوبِ اِقبالاً وَ اِدباراً، وَ نَشاطاً وَ فُتُوراً، فَاِذا اَقبَلَت بَصُرَت وَ فَهِمَت، وَ اِذا اَدبَرَت کَلَّت وَ مَلَّت، فَخُذوها عِندَ اِقبالِها، وَ اترُکُوها عِندَ اِدبارِها و فُتُورِها”
☆ بی گمان دلها رویکردی دارند و روی گرداندنی، نشاطی دارند و خاموشی ای! هر گاه دلها روی کنند، بینا و فهیم اند، و هر گاه روی برگردانند، خسته و ملولند. پس آنگاه که روی آورَد و نشاط داشته باشد، به آنها تمسّک کنید، و هر گاه روی بگردانَد و بی نشاط باشد، آنها را به حال خود واگذارید (آنها را به کاری وا ندارید).
بحار الانوار ج ۷۸ ص ۳۵۳