رنگ، بالذاته وجود ندارد. آنچه که رنگ را به ظهور می رساند، “نور” است. خود “نور” هیچ رنگی ندارد. هیچکس نمی داند که “نور” ذاتاً چه رنگی است. زیرا بی رنگ است. اما این “بی رنگ” توانایی آن را دارد که در موقعیت های مختلف رنگهای متفاوتی را به تو القاء کند. “رنگ” یک مقوله ی عَرَضی و بر اساس دریافت ذهنی تو از پدیده ها، شکل می گیرد. رنگ و لعاب دنیا فریبت ندهد، “نور” که پا پس بکشد، همه رنگهای توهّمی فرو می ریزند.