زندگی، نه به وجود آمده و نه از بین می رود. آنچه به وجود می آید و از بین می روند، مخلوقاتند، نه زندگی. جریان حیات، همیشه بوده است و همیشه خواهد بود، زیرا “حیّ” همیشه بوده و همیشه خواهد بود. زندگی، صورتهایش عوض می شود، رنگ و لعابش تغییر می کند، از این طور به آن طور می شود، اما هیچگاه از بین نمی رود. چه در “قبض” باشد و چه در “بسط”، همواره زنده است. منتها با کیفیّت ها و کمیّات متفاوت. هیچوقت بدنبال آغاز زندگی نباش، آن بی آغاز است، پس پایانی هم ندارد. وقتت را صرف پرسش های بیهوده نکن، که خود زندگی را از دست می دهی. زیرا آنچه که آغاز و پایان دارد، دوره های من و تو است. فرصت هایی است که می آیند و مثل برق و باد می روند. جریان زندگی، جریان اسرار است، آن را همانطور اسراری بپذیر و با آن سیر کن، بی آنکه دست به تحلیلش بیالایی.