‍ “مکر خدا”

مکر خدا نیز چون قهرش عاشقانه است. دلت را می رباید و آنگاه رهایت می کند تا ببیند با برداشت هایت چه می کنی. از من می پرسی، بی برداشت باش. نظریه بافی نکن و با تنهایی ات حال کن. او جایی نرفته است، جایی ندارد که برود، زیرا همه جا از او پُر است.