هنر سالک، با مرگ زندگی کردن است. دیگران با مرگ زندگی نمی کنند، با مرگ می میرند. و چقدر فرق است بین با مرگ زندگی کردن و با مرگ مردن. آن که با مرگ زندگی می کند، مرگ را رام زندگی کرده است و سوار بر آن، عالَم به عالَم را سیر می کند. و آن که با مرگ می میرد، به واقع زندگی را حرام کرده است. بدان که صاحبان روح های متعالی، همه زنده اند زیرا مرگ را چون قوچی بزرگ قربانی زندگی کرده اند، و نه زندگی را قربانی مرگ. و اگر بخواهم صریح تر بگویم، زندگی واقعی تنها نزد آنها یافت می شود.
مسعود ریاعی