“خَلَقَ کُلَّ شَیءٍ وَ قَدَّرَهُ تَقدِیراً”
(هر چیزی را خلق کرد و برایش طرح و برنامه ای مقدّر نمود)!
☆ هر چیزی قدر و برنامه ای دارد. زمین دارای برنامه است. آن ابر دارای برنامه است. آن رود، آن درخت هر کدام دارای برنامه اند. حتی آن گُلِ تنها در کنار آن صخره، برنامه خود را دارد… من و تو نیز دارای برنامهٔ خاص خویش ایم. در این جهان چیزی بدون قدر و برنامه وجود ندارد. هر کدام کاری دارند برای انجام. متناسب با قَدرِشان. تمام این برنامه های جزء، در دل برنامهٔ بزرگتری به نام جریان هستی قرار گرفته اند. هر پدیده ای متناسب با شعور و قابلیتش موظف است برنامه خود را عملی کند. نقش خود را داشته باشد. زیرا جریان حیات اینگونه به پیش می رود. برخی نقش شان کوتاه مدت است، برخی میان مدت است، و برخی طویل المدت. سخن از کِهتر و مِهتری نیست. هر کس باید نقش خود را به خوبی ایفا کند. نقش او، زندگی اوست. تاثیرات و تاثرات اوست. جمع و تفریق اعمال اوست. بالا و پایین شدن های اوست… اگر کسی طبق برنامه اش پیش نرود، اگر خرابکاری به بار آورد، برنامه اش حذف می شود! و چه بسا برنامهٔ جدیدتر و پیشرفته تری جایگزین او گردد؛ “فَاَرَدنا اَن یُبدِلَهُما رَبُّهُما خَیرَاً مِنهُ”([با کشته شدن آن فرزند] خواستیم پروردگارشان به آن پدر و مادر، فرزندی بهتر عطا کند)! و یا این آیه؛”عَسی رَبُّنا اَن یُبدِلَنا خَیراً مِنها”!! و یا این آیه ۵۴ از سوره مائده:”ای اهل ایمان اگر هر یک از شما از راه الهی اش برگردد، خداوند مردمانی را خواهد آورد که دوست شان دارد و آنها نیز دوستش دارند)!! ای دوست، این هستی با کسی شوخی ندارد. بر طبق برنامه کار می کند. او از همه کار می کشد، چه بدانند و چه ندانند. منتها نکته بسیار مهم این است که این برنامه ها همچون یک دستور خشک و ثابت و لایتغیر نیست. بلکه پویاست. هوشمند است. قابل انعطاف و قابل تغییر است. زیرا برنامه ها، زنده اند و چونان یک ماتریکس عمل می کنند. پس به جریان زندگی ات آگاه شو، و تسلیم وار در مسیر فطرت الهی ات بی هیچ خوف و اندوهی سلوک کن.
بر گرفته از مجموعه نکات قرآنی
مسعود ریاعی