669- “وَ البُدنَ جَعَلناها لَکُم مِن شَعائِرِالله”
(و “بُدن” را برایتان از نمادهای الهی قرار دادیم)!
☆ “بُدن” را در وجهی ظاهری و دنیوی، به معنای شتران فربه و گوشتی گفته اند که پس از قربانی شدن از گوشت شان بهره مند می شوند و به دیگران هم می دهند تا بخورند. خب، این یک وجه است اما بدون شک آیه به وجه باطنی عمیق تری نیز اشاره دارد که با فحوا و سیاق کلی آن سازگارتر می نماید. “بُدن” در قاموس سالکان، (آنچنانکه رساله اصطلاحات عبدالرزاق کاشانی اشاره دارد)؛ کنایه از نفسی است که گام در طریق سیر و سلوک نهاده است. “بقره” نیز کنایه از نفس است اما نفسی که هنوز به طریقت گام عملی ننهاده است. لکن چون این نفس آغاز به سلوک نماید از آن به “بُدنَه” یاد کنند. این کالبدِ نفسانیِ در مسیرِ حق قرار گرفته، از شعائرالله است. از نمادهای الهی است. و دارای “خیر” است. “خیر” دارد. چه خود در ادامه میفرماید؛ “در آن برای شما خیر است؛”لَکُم فِیها خَیرَُ”! اما این خیر تا وقتی که نفس سرپاست و بر شما مسلط است ظاهر نمی شود! بلکه تنها آنگاه قابل بهره برداری است که به تمامی تسلیم حق شود و بر پهلوی(جنب) خویش فرو افتد! یعنی همه جانبه رام و تسلیم حق گردد. و آنگاه است که خیرات و برکات نهفته در خویش را تقدیم تان می دارد و از توانمندی هایش بهره مندتان می سازد. این نفسِ تسلیم شده و رام و خدمتگزار، سرشار از انرژی های کارآمد است. چه “خیر” بهترین و والاترین انرژی حیاتی است. این طعام ارزشمند نه تنها انرژی بخش خود شماست بلکه قادر است به واسطه ی شما، انسانهای نادار و خواهنده ی دیگر را نیز خدمت رسانده و نیرو دهد. ای دوست، دستاوردهای نفس تسلیم شده، برای همه ی جهانیان نعمتی نیک و طعامی انرژی زاست. پس یادت باشد که یک انرژی ناب در معدن وجود خودت قرار دارد. کافیست با رام کردن نفس، آن را استخراج کنی.
بر گرفته از مجموعه نکات قرآنی
مسعود ریاعی