“وَ اُزلِفَتِ الجَنَّةُ لِلمُتَّقِینَ”
(و بهشت برای متقین نزدیک می شود)!
☆ به جمله بندی دقت کن! می گوید این بهشت است که نزدیک می شود! نه متقین! این بهشت حرکت می کند! متقین بسوی بهشت نمی روند بلکه این بهشت است که بسوی شان می آید! این یعنی بهشت آنچنانکه بسیاری پنداشته اند اشاره به یک مکان فیزیکی ثابت نیست. آن وجودی زنده است. یک کیفیت متعالی از بودن است. تو بسوی آن نمی روی. بلکه این اوست که تو را در بر می گیرد! بهشت متقین اینگونه است. زیرا متقین یعنی همان پارسایان فرهیخته، رها از اندیشه بهشت عوام اند. آنها وجودشان خالی از هر خواسته و آرزوست. و چون خالی اند، این بهشت است که بدنبال آنهاست و در آنها متبلور می شود. به واقع آنها خود بهشت اند. بهشتی که راه می رود و هر جا برود عطر خود را می پراکنَد. این بهشت متحرک، خود انسان کامل است. وجود الهی اوست. روح زنده و پویای اوست. نگاه زیبای او و سینه ی مملو از عشق و محبت اوست. چنین انسان کاملی همواره در هر عالَمی که باشد بهترین ها در خدمت اویند. این بهشت همانجایی است که او قرار دارد و متبلور از کیفیتی است که او در آن به سر می برد.
بر گرفته از مجموعه نکات قرآنی
مسعود ریاعی