☆ عالَم به معنای علامت است. و علامت چیزی است که تو را به چیز دیگری ارجاع می دهد. کل عالَم، علامتِ وجود یک نیروی خلّاق و شگرف است. و عالِم کسی است که علامت شناس است. یعنی می داند که هر پدیده ای مصداق چه معنا و منبعث از کدام حقیقت است. به عبارتی او علامت هر حقیقت ناپیدایی را معرفت دارد. زیرا هر آنچه که در پایین است علامتی است برای آنچه که در بالاست. ساده تر آنکه؛ هر ظاهری علامتی است برای آنچه که در باطن است. از این منظر؛ علم یعنی علامت شناسی. و عالِم آن است که چنین علمی دارد نه آن کس که فقط مشتی واژه و اصطلاح از حفظ کرده است. برای عالِم شدن باید اهل مشاهده شد، یعنی جریان هستی را در حال، زنده، و به تمامیت دید.
مسعود ریاعی