$0.00
☆ وقتی به تمامی در “محبت” غرق شوی، نه “خوف” می ماند نه “رجاء”. زیرا غرق شده را دگر “منی” نیست که بترسد یا امید داشته باشد. خوف و رجاء مربوط به مراحلی است که هنوز نفسی وجود دارد.
مسعود ریاعی
نام کاربری یا ایمیل *
گذرواژه *
مرا به خاطر بسپار ورود
گذرواژه خود را فراموش کرده اید؟