☆ ذات خداوند، ناشناخته ی ناشناختنی است. زیرا فراتر از شناخت است. شناخت آفریده ی اوست. او با کار نکردنِ خویش کار می کند. این مادون اوست که با کار کردنِ خویش کار می کنند. شگفت و اعجاب انگیز. فراتر از هر فهم و خیال. او منشأ همه ی حرکتها و شدن هاست. تنها اوست که کار می کند بی آنکه کاری کند. همه جاست بی آنکه به جایی رود. می داند بی آنکه فکر کند. می تواند بی آنکه دست به چیزی برَد. آنچه در آسمانها و زمین و بین شان است همه به حمدش تسبیح گوی اند، چه بدانند چه ندانند.
مسعود ریاعی