☆ در “وحدت”، نه قُرب است نه بُعد. آن کیفیتی فراتر از قُرب و بُعد است. حقیقت و مرکزیتِ هستی است. پس به وحدت بیا و خود را از اندیشه ی قُرب و بُعد رها کن. و بدان کس به وحدت نمی آید مگر آنکه نفسش را رها کرده باشد. و نفس رها نمی شود مگر آنکه شخص، بی خواهش و بی آرزو شده باشد. ای دوست! اهل وحدت، اهل تضاد نیستند و خود جامع اضدادند.
مسعود ریاعی