اینطور نیست که فقط جسم مادی، متولد شود و بمیرد. معنا نیز تولد و مرگ خود را دارد. یک روز مار نماد شرّ و فریب و پلیدی است، روزی دگر نماد سلامتی و هوشمندی و حتی معجزه ی عصای موسی می شود. همچنین است واژگان انسان، آسمان، زمین، راه، عشق… که در یک دوره، معنا و مفهومی دارند و در دوره ای دگر از آن خالی گشته اند. ای دوست در این جهان آنچه جاودانه است حقیقت یگانه و فرادست است. آن را در یاب، که حقیقت محض ورای الفاظ و معانیست. به الفاظ و معانیِ موقت شان دل مبند که آنها دوره به دوره می آیند و می روند.
مسعود ریاعی