☆ خدا، آن حقیقت محض، متولد نشده است؛ این یعنی او موجود نیست. زیرا موجود آن است که متولد شده باشد. او خالق موجودات است.
☆ خدا، آن حقیقت محض، متولد نشده است؛ این یعنی او نمی میرد. زیرا آن کسی می میرد که متولد شده باشد. او خالق مرگ و زندگی است.
☆ خدا، آن حقیقت محض، متولد نشده است؛ این یعنی در بند کالبدی نیست. زیرا هر تولدی نیازمند کالبدی است. او ناشناختنی، غیر قابل اشاره، و همواره فراتر از درک بشر است.
مسعود ریاعی