“زیبایی در آرای حُکَما”

☆ افلاطون: زیبا، دشوار است.
☆ ارسطو: اندازه، نظم، تناسب، هماهنگی و تقارن از یک سو، و مفید بودن و در خور بودن از سوی دیگر.
☆ اپیکوریان: امری لذت بخش
☆ رواقیون: فضیلت، هماهنگی و تناسب
☆ فلوطین: زیبایی منشأیی چون “مثال اعلی” دارد. چیزهای ساده ممکن است زیبا باشند، اما زیبایی شان از نظم نیست، بلکه از حضور مثال اعلی است.
☆ بوعلی سینا: در نفس حیوانی، عشق به زیبایی، غریزی است، در حالیکه در نفس عقلانی، عشق به زیبایی عقلانی است.
☆ فارابی: هر موجود که به کمال نهایی اش نزدیکتر شود، زیباتر است.
☆ روزبهان بَقلِی: قُرب به نور خدا، بر زیبایی می افزاید و بُعد، باعث نقصان آن است.