☆ “تبلیغ” در قرآن، به معنای رساندن آگاهی حیات بخش است. آن به معنای ترویج خرافات و سخنان ناکارآمد نیست. تبلیغ الهی یک امر مقدس است، زیرا حامل حیات و عامل رساندن آدمی به “بلوغ” است. و بلوغ مرحله ای متعالی از حیات را گویند که نه فقط کالبد جسمی بلکه تمامی کالبدهای آدمی را شامل می شود. پس رشددهنده و بالابرنده است. اما تبلیغ خرافات، خِرفت کردن ذهن و از بین بردن هشیاری است. به بیانی دیگر، مانع رسیدن به بلوغ، و بالنتیجه ضد حیات و ضد آگاهی است. هر آنچه که نور خِرَد را از پویایی اش باز دارد و هشیاری را منجمد سازد، آن در حیطه ی خرافات است. زندگی گیر و حماقت پرور است. و واضح است که چنین تبلیغی از سوی هر کس که باشد، تبلیغ الهی نیست، چه خداوند خود منبع آگاهی و حیات است. ای دوست، یک سالک حق، مغز خویش را تحت هیچ عنوان در اختیار اباطیل و ذهنیاتِ بی اساس و برنامه ریزی شده نمیگذارد.
مسعود ریاعی