در “نزول”، مرحله به مرحله، شکل می گیری و ظهور می یابی. در “عروج”، مرحله به مرحله محو می گردی و بی شکل می شوی. در “نزول”، تو به جزء می روی تا منیّت را احساس کنی، در “عروج” رو به کل می کنی تا خود متعالی را دریابی. در “نزول” زندگی ات محدود و اَجَل مند می شود، در “عروج”، زندگی ات، وسیع و ابدی می گردد. در “نزول”، ثقیل را تجربه می کنی، در “عروج” لطیف را. در “نزول” کالبدهای بسیار بر تن می کنی، در “عروج” یکی یکی از آنها کَنده می شوی. در “نزول” رنج را به تجربه می نشینی، در “عروج” آرامش حقیقی را… و هر نزولی عروجی دارد و اکنون فصل “عروج” است.
مسعود ریاعی