یک سالک تنها طالب آن نوع از علم و آگاهی است که به درد سلوکش می خورد، که برای سفرش به ناشناخته کاربرد دارد. برخی از دانش ها، عین جهل اند. حتی بدتر از جهل اند. نه تنها بدرد نخورند بلکه باز دارنده اند و وقت و انرژی ات را تلف می کنند. فایده ی دانستن چیزهای بیهوده چیست؟! دقت کن و ببین هر روزه چقدر از وقت و انرژی ات را صرف دانستن و خبرگیری از چیزهای بیهوده و ناکارآمد می کنی، چیزهایی که جز سنگینی روح و جان آدمی هیچ خیری ندارند. خودت را از مرداب این دانستگی ها بدر آر. از خوابِ علم زدگی بیدار شو. بدان که ذهن، فضول است. رفتاری میمون وار دارد. و در عین حال، دزد انرژی است. یک سالک اولین کاری که می کند، شیر انرژی را بر این فضولِ دردسرساز می بندد. او اینگونه انرژی ناب و ارزشمندش را ذخیره می کند، تا هنگام رحیل، شجاعانه به ناشناخته پرواز کند.
مسعود ریاعی