☆ چه بسیار دارایی هایی که بلای جان دارندگانش شد و به قبرستانشان کشاند
☆ چه بسیار دانش ها و اندوخته های ذهنی که بجای نور به تاریکی بیشتر سوق داد
☆ چه بسیار امیال و آرزوهایی که بندگانش را بجای کام، به ذلت و حقارت رساند
☆ چه بسیار جاه طلبی هایی که خواهندگانش را به خاک و خون غلتاند
☆ چه بسیار اوهام و عقاید فاسدی که آبادی های پر رونق را به چشم بر هم زدنی به ویرانه های غیر مسکون مبدل نمود
☆ چه بسیار حماقت ها و جهالت هایی که فرصت ناب حیات را بر باد داد و اشک های ماتم بر گونه ها چکاند
⊙ و انسان تنهاتر از همیشه، در این کلوخ آلوده، هنوز یگانه راه نجاتش، عشق و رحمت را نیافته است
مسعود ریاعی