بزرگان را نماز بر دو کیفیت متعالی است؛ نماز عشاق و نماز اشراق. “نماز عشاق”، نرم و لطیف است، حرکتش چون ابری رونده ملایم است. آنگاه که به رکوع رود و بر سجده آید، گویی جهانی به رکوع و سجده رفته است. آن یک ذوب شدن و محو گشتن است. و “نماز اشراق”، یک طلوع دوباره است. تلَالؤ نور است، یک دهندگی است. انتشار حیات، فَیَضان رحمت، و تولدی دوباره است. و اینها هر دو یک نمازند که در دو رکعت تجلّی یافته اند. یکی تبلور “ایاک نعبد” است و دیگری تبلور “ایاک نستعین”.
مسعود ریاعی