اگر می توانی “عاشورا” را روزه بگیر. روز “دهم” را از دست مده. این روز “تسلیم” است، روز “تقدیم” وجود است. روز “صفر و یک” است. در برابر اراده ی یگانه، صفر شدن است. روز رفتن بی سر است. از سر برون شو. از سر بگذر. از سر به در آی. لااقل یک روز هم که شده، این ذهن تاریک اندیشِ منیّت ساز را بدور بینداز. این روزه، سنتی حسنه است. وجودت را هم از طعام، و هم از هر اندیشه و آرزو، خالی دار. نه خواستن، و نه نخواستن، در این کیفیت ساکن شو، سکوت همه جانبه را بنوش، و آنگاه برکات بی حد و حصرش را ببین.
مسعود ریاعی