ای صاحبانِ دیدگانِ بینا و گوشهای شنوا، و ای دارندگانِ تندرستی و مال و متاع! آیا جایِ گریز یا راهِ رهایی یا پناهگاه یا تکیه گاه یا راهِ فرار و یا طریقِ بازگشتی هست! یا نیست؟! پس چگونه باز می گردید! یا کجا می روید! یا به چه چیز فریفته می شوید! بدانید که بهره ی هر یک از شما از این زمین به اندازه ی طول و عرض و قد و قامت اوست در حالیکه رخساره اش به خاک آلوده شده است! اکنون ای بندگانِ خدا تا زمانی که ریسمانِ مرگ گلویِ شما را نفشرده است و روح در بدنِ شماست از فرصت استفاده کنید و این فرصت در زمانی ممکن است که موقع هدایت و رستگاری است، و بدنها راحت، و مهلتِ زندگی باقی، و اختیار در دستِ شما، و توبه و بازگشت آسان، و مجالِ برآوردنِ نیاز باقی است.
نهج البلاغه خطبه ۸۳