جهان چه خوب می شود اگر انسان دست از عقیده سازی بر دارد و آفرینش را همانطور که خدا آفریده است، بپذیرد. جهان آفرینش زیباست، دست کاریش نکن، خوب و بدش نکن، مسیر گنجشک و باز را سوا نکن، نگو که گرگ بد است و خرگوش خوب است، انقدر برای هر چیزی حد و مرزهای ذهنی قائل نشو، این آفرینش بسیط و زیبا را زشت و پر مسئله نکن، آفرینش خدا را از پاکی و توازن به ناپاکی و ناتوازنی نکشان. انقدر برای جریان سیال زندگی، آیین نامه و خط سیر معین نکن. زندگی را نکُش. پویایی اش را نگیر. یک سالک جهان آفرینش را همانطور که هست می پذیرد و با آن هماهنگ به پیش می رود. حتی محیط زیست، خودش میداند که چگونه خودش را حفظ کند، اگر تو دست از تخریب آن برداری.
مسعود ریاعی